mir se vini - GJegjeza

GJEGJEZA

I rrumbullakët

Shumë i nxehtë

Pa të bota

Nuk ka jetë.

( Dielli)

Herë si drapër

Herë si bukë

Nuk nxenë fare

Terrin zhdukë.

(Hëna)

Si xixëllonja

Natën ndrijnë

Kur lindë dielli

Vallë ku rrijnë.

(Yjet)

Si jorgan

Tokën mbulon

Është e ftohtë

Bimët i mbron.

(Bora)

Herë ngadalë

Herë me turr

Hyjnë në det

E s`dalin kurrë.

(Lumenjtë)

Reja resë

I bie shuplakë

Thua natyra

Po merr flakë.

(Vetëtima)

Llambat n`Radishevë

N`Galicë e Kopiliq

I kanë fitilat

Gjer në Obiliq.

(Korrenti)

Është me lara

Rrumbullak

Në të fëmijtë

Kanë merak.

(Topi)

Gjatë verës

Fle në tavan

Kurse dimrit

Drutë i han.

(Stufa)

Një si saç

E një kuti

T`sjellin botën

Në shtëpi.

(Ant.satelitore)

Ngushtë e mbyllur

Në epruvetë

Tregon për motin

Sa është i nxehtë.

(Termometri)

Po të kesh

Supervesh

Merresh vesh

Me Bangladesh.

(Telefoni)

S`është pëllumb

Me krah e sqep

Pa ndërprerë

Letra merr e jep.

(Interneti)

Ka tre sy me ngjyra

Nuk qanë kurrë

Në udhëkryq

Qëndron si burrë.

(Semafori)

Qoftë verë

A tjetër stinë

Kurrë s`pushon
Vetëm ngrinë.

(Frigoriferi)

Andej-këndej

I sjell saora

I bën rrobat

Sikur bora.

(Lavatriqeja)

Herë vjen poshtë

Herë lart ngjitet

Njerëzit i bartë

Fare s`mërzitet.

(Ashensori)

E mban në dorë

Ajo gjëmon

Pa u lodhur

Lisat i rrëzon.

(Motosharra)

Nuk ha sanë

Naftën pin

Për ngarkesë

Lodhje s`din.

(Traktori)

Një barkmadhe

Me gojë të gjerë

Dimrit fle

Punon në verë.

(Autokombajna)

E ëma ikën

Me gjëmë e vaj

Nuk i ndahen

Bijtë e saj

(Treni)

Ka shpinë të gjerë

Shkon detit të pafund

Në të mund të hip

I gjithë një katund.

(Trageti)

Bishtin e zjarrtë

Një shigjetë

Gjer në hënë

U ngjit përpjetë.

(Anija kozmike)

Vjetërsira

Por me vlerë

Aty gjenden

Kurdoherë.

(Muzeu)

Është një tempull

Që qëshon dritë

Ua shton fëmijëve

Dituritë.

(Shkolla)

Është një arkë

Pa dry pa derë

Ajo ruan

Gjëra me vlerë.

(Libri)

Është një arë

Në të hedh farë

Lehtë për ty

E korrë me sy.

(Fletorja)

Njeri është

Vendit s`luan

Territ, t`ftohtit

Nuk i druan.

(Busti)

Në të ulesh

Si në shalë

S`është gomar

S`është as kalë.

(Karriga)

E mban në dorë

A në tavolinë

Kohën tregon

Nga gjumi të zgjon.

(Ora)

Një sustë nëna

Kur e prek

Pogaqet në të

Saora i pjek.

(Shporeti elektrik)

Një zog i hekurt

Fluturon me fletë

Ngjitet lart në qiell

Atje përmbi retë.

(Aeroplani)

Mbi lumenj

Përmbi përroje

Npër të kalojnë

Njerëzit pa droje.

(Ura)

Shkojnë dimrit

Verës vijnë

Ia shtojnë stinës

Bukurinë.

(Zogjët shtegtarë)

E mban për brirë

Shkon pas tij

Kryen shumë punë

Në bujqësi.

(Motokultivatori)

Kur e mundon barku

Zorrët i përzihen

Nga goja vjell zjarr

Re tymi lart ngrihen.

(Vullkani)

Pas shiut në qiell

Kur ka diell

Duket një shirit

I tëri kolorit.

(Ylberi)

Ka të mëdha

E të vogla

Për fëmijë

Ka me lara

Kuqezi

Të gjithë e duan

Kur bie shi.

(Ombrella)

E kyq në rrymë

Ditën a natën

Sa e ka gojën

E merr kafshatën.

(Fshesa elekrike